مارتین اسکورسیزی کارگردان، تهیه کننده، فیلمنامه نویس و بازیگر آمریکایی بسیار تحسین شده است. او در ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲ در کوئینز، شهر نیویورک، ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد. اسکورسیزی در طول زندگی حرفه‌ای خود فیلم‌های موفق و تحسین‌شده زیادی را کارگردانی کرده است، از جمله «راننده تاکسی»، «گاو خشمگین»، «رفقای خوب»، «رفتگان» و «گرگ وال استریت».

اسکورسیزی در خانواده ای کاتولیک بزرگ شد و به ویژه به مذهب کاتولیک علاقه داشت که بر بسیاری از فیلم های او تأثیر گذاشته است. او در مدرسه هنر Tisch دانشگاه نیویورک تحصیل کرد و در آنجا فیلم خواند و چندین فیلم کوتاه کارگردانی کرد. پس از فارغ التحصیلی، ابتدا به عنوان دستیار کارگردان و سپس به عنوان کارگردان شروع به کار در صنعت سینما کرد.

اسکورسیزی به خاطر سبک متمایز خود که اغلب شامل استفاده از روایت صوتی، ویرایش سریع و شات های ردیابی طولانی است، شناخته شده است. او همچنین به دلیل همکاری با بازیگرانی مانند رابرت دنیرو و لئوناردو دی کاپریو که هر دو در چندین فیلم او حضور داشتند، شناخته شده است.

اسکورسیزی جوایز و افتخارات زیادی را برای کارهایش دریافت کرده است، از جمله جایزه اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم «رفتگان». او همچنین جوایز گلدن گلوب، بفتا و DGA را از جمله جوایز دیگر دریافت کرده است. اسکورسیزی علاوه بر کار خود در فیلم، در بسیاری از اقدامات بشردوستانه، به ویژه در زمینه حفظ و بازسازی فیلم، شرکت داشته است.

فیلم‌های مارتین اسکورسیزی اغلب به مضامین خشونت، رستگاری و مبارزه افراد علیه محدودیت‌های اجتماعی می‌پردازد. بسیاری از فیلم های او در تاریخ سینما به نماد تبدیل شده اند و تأثیر قابل توجهی بر فرهنگ عامه داشته اند.

اسکورسیزی علاوه بر کارگردانی، تهیه کنندگی فیلم‌های زیادی از جمله «The Grifters»، «The Aviator» و «The Irishman» را نیز در کارنامه خود دارد. او همچنین در چندین فیلم از جمله «راننده تاکسی» و «سلطان کمدی» به عنوان بازیگر فعالیت داشته است.

اسکورسیزی از مدافعان جدی حفظ و بازسازی فیلم ها بوده است. او در سال ۱۹۹۰ بنیاد فیلم را تأسیس کرد که برای حفظ و بازسازی فیلم های کلاسیک و آموزش مردم در مورد اهمیت حفظ فیلم فعالیت می کند. در سال ۲۰۰۷، او بنیاد جهانی سینما را تأسیس کرد که برای حفظ و بازسازی فیلم های کشورهای سراسر جهان فعالیت می کند.

در سال‌های اخیر، اسکورسیزی در مورد نگرانی‌های خود در مورد وضعیت صنعت فیلم، به‌ویژه با توجه به تسلط فرنچایزهای پرفروش و کاهش فیلم‌های کوچکتر و مستقل صحبت کرده است. او همچنین از پلتفرم‌های استریم انتقاد کرده است و استدلال می‌کند که این پلتفرم‌ها تجربه‌ای مشابه با دیدن یک فیلم در تئاتر ندارند.

اسکورسیزی علیرغم موفقیت و جوایز فراوان، جنجال‌هایی نیز داشته است. فیلم‌های او اغلب به‌خاطر نمایش خشونت‌ها و به‌خاطر نمایش آمریکایی‌های ایتالیایی-آمریکایی مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. او همچنین در چندین دعوا با فیلمسازان دیگر، به ویژه با مارول استودیوز بر سر اظهار نظرش مبنی بر اینکه فیلم هایشان سینمای واقعی نیستند، درگیر بوده است.

یکی از ویژگی های تعیین کننده مارتین اسکورسیزی به عنوان یک فیلمساز، توانایی او در کار در ژانرهای مختلف است، از درام های جنایی سنگین گرفته تا حماسه های تاریخی و کمدی های تاریک. او همچنین با هنرنمایی با بازیگرانی مانند هاروی کایتل، رابرت دنیرو و لئوناردو دی کاپریو در اوایل کار خود، چشمانی دقیق برای کشف و پرورش استعدادهای جدید نشان داده است.

اسکورسیزی به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین فیلمسازان تاریخ شناخته می شود. فیلم های او به دلیل تکنیک سینمایی، داستان سرایی و شخصیت های پیچیده مورد تحسین قرار گرفته اند. او بر بسیاری از فیلمسازان دیگر، از جمله کوئنتین تارانتینو، که اغلب از اسکورسیزی به عنوان یکی از بزرگترین الهام‌بخش‌های خود نام می‌برد، تأثیر زیادی داشته است.

اسکورسیزی علاوه بر فعالیت در فیلم، در ساخت مستندهای موسیقی نیز نقش داشته و چندین فیلم درباره موسیقیدانانی مانند گروه، باب دیلن و رولینگ استونز کارگردانی کرده است. او همچنین در ساخت سریال های تلویزیونی از جمله «امپراتوری تخته راه» و «وینیل» فعالیت داشته است.

حرفه مارتین اسکورسیزی با تعهد به برتری هنری و اشتیاق به داستان سرایی مشخص شده است. فیلم‌های او اثری محو نشدنی در تاریخ سینما بر جای گذاشته‌اند و همچنان الهام‌بخش فیلمسازان و تماشاگران هستند.

مارتین اسکورسیزی در طول زندگی حرفه ای خود با جوایز معتبر متعددی شناخته شده است. او علاوه بر جایزه اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم «رفتگان» بارها نیز نامزد این جایزه شده است، از جمله برای «گاو خشمگین»، «رفقای خوب» و «ایرلندی».

او همچنین چهار بار جایزه گلدن گلوب بهترین کارگردانی و همچنین نخل طلای جشنواره کن را برای فیلم «راننده تاکسی» دریافت کرده است. او جایزه یک عمر دستاورد از موسسه فیلم آمریکا و همچنین جایزه یک عمر دستاورد انجمن کارگردانان آمریکا را دریافت کرده است.

اسکورسیزی در سال ۲۰۱۸ فیلم «ایرلندی» را کارگردانی کرد که در نتفلیکس منتشر شد. در این فیلم رابرت دنیرو، آل پاچینو و جو پشی به ایفای نقش پرداختند و منتقدان به خاطر بازی و داستان سرایی آن مورد تحسین قرار گرفتند. «ایرلندی» در نود و دومین دوره جوایز اسکار ده نامزدی از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی دریافت کرد، اما در نهایت تنها جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای «پسچی» دریافت کرد.

اسکورسیزی همچنین در چندین پروژه حفظ و بازسازی فیلم، از جمله بازسازی بسیاری از فیلم‌های کلاسیک، مانند «بر باد رفته»، «کفش‌های قرمز» و «مرد سوم» مشارکت داشته است.

اسکورسیزی در طول زندگی حرفه ای خود تعهد خود را به استفاده از فیلم به عنوان وسیله ای برای کاوش در موضوعات و موضوعات پیچیده نشان داده است و آثار او تأثیر قابل توجهی بر هنر سینما داشته است.

مارتین اسکورسیزی نه تنها به‌عنوان کارگردان و تهیه‌کننده، بلکه به‌عنوان مدافع حفظ و بازسازی فیلم، چهره‌ای تأثیرگذار در صنعت سینما بوده است. او به عنوان مربی و الهام بخش بسیاری از فیلمسازان خدمت کرده است و کمک های او در سینما به طور گسترده ای شناخته شده و مورد تحسین قرار گرفته است.

اسکورسیزی علاوه بر فعالیت در سینما، در چندین پروژه تلویزیونی نیز حضور داشته است. او به عنوان تهیه کننده اجرایی در سریال HBO “Boardwalk Empire” که در دوران ممنوعیت در آتلانتیک سیتی اتفاق می‌افتد، کار کرد و همچنین قسمت آزمایشی آن را کارگردانی کرد. او همچنین سریال کوتاه مدت «وینیل» HBO را تولید و کارگردانی کرد که در دهه ۱۹۷۰ در صنعت موسیقی جریان داشت.

اسکورسیزی چندین کتاب در مورد فیلم نوشته است، از جمله «سفر شخصی با مارتین اسکورسیزی در میان فیلم‌های آمریکایی» که به بررسی تاریخ سینمای آمریکا می‌پردازد و «بنیاد فیلم: سال‌های کار، سال‌های شادی» که آثار او را مستند می‌کند. سازمان حفظ فیلم

اسکورسیزی علیرغم موفقیت‌های فراوانش، همچنان متعهد و مشتاق کارش است. او از چالش های فیلمسازی صحبت کرده و بر اهمیت داستان گویی و خلاقیت در فیلمسازی تاکید کرده است.

مارتین اسکورسیزی همچنین از مدافعان برجسته آموزش فیلم و اهمیت تاریخ فیلم بوده است. او دوره های فیلم را در چندین دانشگاه از جمله مدرسه هنر Tisch در دانشگاه نیویورک تدریس کرده است و به تأسیس مدارس فیلم در ایالات متحده و بین المللی کمک کرده است. او همچنین در چندین جشنواره فیلم از جمله جشنواره فیلم نیویورک حضور داشته است که در آن به عنوان رئیس کمیته انتخاب فعالیت داشته است.

در سال‌های اخیر، اسکورسیزی به طور فزاینده‌ای درباره چالش‌های پیش روی صنعت فیلم صحبت کرده است. او از تسلط فرنچایزهای پرفروش و افول فیلم های مستقل انتقاد کرده و از تمایل استودیوها به اولویت دادن به سود بر بیان هنری سخن گفته است. او همچنین از عدم تنوع در هالیوود چه از نظر بازنمایی روی پرده و چه در پشت صحنه انتقاد داشته است.

با وجود این چالش‌ها، اسکورسیزی همچنان به هنر خود متعهد است و همچنان مرزهای سینما را پیش می‌برد. فیلم های او منبع الهام فیلمسازان بی شماری بوده است و تاثیر او بر هنر فیلمسازی غیرقابل انکار است.

مارتین اسکورسیزی برای قدردانی از کمک هایش به صنعت فیلم، مدارک افتخاری متعددی دریافت کرده و به آکادمی علوم و هنر آمریکا راه یافته است. او همچنین توسط دولت ایتالیا به رسمیت شناخته شده است و نشان لیاقت جمهوری ایتالیا را در سال ۲۰۱۱ به او اعطا کرد.

مارتین اسکورسیزی همچنین در چندین تلاش بشردوستانه شرکت داشته است. او علاوه بر همکاری با بنیاد فیلم و بنیاد جهانی سینما، حامی موسسات خیریه و اهداف متعددی از جمله سازمان هایی بوده است که بر سلامت کودکان، آموزش و پرورش و هنر تمرکز می کنند.

در سال ۲۰۱۶، اسکورسیزی پروژه میراث فیلم آفریقایی بنیاد فیلم را تأسیس کرد که هدف آن حفظ و بازسازی فیلم‌های سراسر قاره آفریقا است. او همچنین در ابتکاراتی برای ترویج فرهنگ و آموزش فیلم در آفریقا از جمله تأسیس مدارس فیلم و توسعه جشنواره های فیلم مشارکت داشته است.

تأثیر اسکورسیزی بر صنعت فیلم توسط بسیاری از سازمان ها و موسسات به رسمیت شناخته شده است. او علاوه بر جوایز و افتخارات متعدد، توسط Entertainment Weekly به عنوان یکی از ۱۰۰ فیلمساز برتر زنده معرفی شده است و در فهرست ۱۰۰ تاثیرگذارترین افراد جهان مجله تایم قرار گرفته است.

با وجود موفقیت و تحسین منتقدان، اسکورسیزی متواضع و متواضع به حرفه خود باقی مانده است. او همچنان به کشف راه‌های جدید داستان‌گویی از طریق فیلم ادامه می‌دهد و آثارش به عنوان شاهدی بر قدرت سینما در به تصویر کشیدن تجربیات بشری است.

در سال‌های اخیر، مارتین اسکورسیزی در توسعه چندین پروژه برجسته مشارکت داشته است. او علاوه بر «ایرلندی» که در سال ۲۰۱۹ اکران شد، مستند «تظاهر به یک شهر است» در سال ۲۰۲۱ را کارگردانی و تولید کرد که داستان نویسنده و طنزپرداز فران لبوویتز را در حین بازتاب زندگی در شهر نیویورک دنبال می کند. او همچنین مشغول ساخت فیلم مستندی درباره مایک نیکولز نمایشنامه نویس و بازیگر آمریکایی بوده که قرار است در سال ۲۰۲۲ اکران شود.

اسکورسیزی همچنین در چندین همکاری با پلتفرم های استریم شرکت داشته است. او علاوه بر «ایرلندی»، قسمت آزمایشی سریال نتفلیکس «امیلی در پاریس» را کارگردانی کرد و فیلم Apple TV+ «قاتلان ماه گل» را که بر اساس کتابی درباره قتل‌های اوسیج سرخپوستان در دهه ۱۹۲۰ ساخته شده بود، تهیه کرد.

اسکورسیزی علیرغم مشارکتش با پلتفرم های استریم، همچنان به تجربه تئاتری فیلم متعهد است. او نسبت به گرایش به استریم انتقاد داشته و استدلال کرده است که فیلم‌ها باید تا حد امکان در سینماها دیده شوند.

مارتین اسکورسیزی در طول زندگی حرفه‌ای خود از طرفداران پرشور قدرت فیلم برای الهام‌بخشی، چالش و آموزش بوده است. آثار او تأثیر عمیقی بر صنعت فیلم داشته است و میراث او به عنوان یکی از بزرگترین فیلمسازان تمام دوران امن است.

یکی از جنبه های حرفه ای مارتین اسکورسیزی که اغلب نادیده گرفته می شود، کار او به عنوان تدوینگر فیلم است. او قبل از کارگردانی در چندین فیلم از جمله «وودستاک» و «کاروان توپ پزشکی» به عنوان تدوینگر کار کرد. تجربه او به عنوان تدوینگر روی رویکرد او به فیلمسازی تأثیر گذاشته است و او به دلیل توجه دقیق به جزئیات و توانایی اش در خلق یک تجربه سینمایی دقیق و غوطه ور شناخته شده است.

اسکورسیزی همچنین در چندین پروژه مستند و تلویزیونی مرتبط با فیلم شرکت داشته است. او کارگردانی مجموعه مستند «The Blues» را بر عهده داشت که به بررسی تاریخچه و تأثیر بلوز بر فرهنگ آمریکایی می‌پردازد. او همچنین در سال ۲۰۰۵ فیلم مستند «No Direction Home: Bob Dylan» را کارگردانی کرد که به بررسی سال های اولیه زندگی حرفه ای دیلن می پردازد.

اسکورسیزی علاوه بر کارهای خلاقانه خود، در چندین طرح برای ترویج آموزش و حفظ فیلم نیز مشارکت داشته است. او یکی از حامیان دیرینه بنیاد سینمایی بوده است که برای حفظ و بازسازی فیلم‌های کلاسیک فعالیت می‌کند و در چندین برنامه آموزشی و جشنواره فیلم با هدف ترویج فرهنگ فیلم شرکت داشته است.

تأثیر مارتین اسکورسیزی بر صنعت فیلم فراتر از کار او به عنوان یک فیلمساز است. او مدافع صریح حفظ و احیای فیلم بوده است و کار او با بنیاد فیلم و بنیاد جهانی سینما کمک کرده است تا اطمینان حاصل شود که فیلم‌های کلاسیک برای نسل‌های آینده حفظ می‌شوند.

اسکورسیزی همچنین برای بسیاری دیگر از فیلمسازان مربی و همکار مهمی بوده است. او با تعدادی از کارگردانان جدید کار کرده است، از جمله اسپایک لی، که به عنوان دستیار کارگردان در «بد مایکل جکسون» خدمت کرد و بعداً به یک فیلمساز برجسته تبدیل شد.

اسکورسیزی علاوه بر کارهای خلاقانه خود، در چندین هدف اجتماعی و سیاسی نیز نقش داشته است. او حامی سرسخت دلایل زیست محیطی بوده و در چندین طرح با هدف افزایش آگاهی در مورد تغییرات آب و هوایی شرکت داشته است. او همچنین یک مدافع قوی برای حقوق بشر بوده و در تلاش برای ترویج درک بیشتر بین فرهنگ ها و جوامع مختلف شرکت داشته است.

بهترین فیلم های ٖمارتین اسکورسیزی

مارتین اسکورسیزی در طول دوران حرفه ای خود فیلم های فوق العاده زیادی را کارگردانی کرده است و انتخاب تنها چند فیلم می تواند دشوار باشد. در اینجا تعدادی از فیلم های بسیار مورد توجه او وجود دارد:

“راننده تاکسی” (۱۹۷۶) – یک کاوش قدرتمند در مورد تنهایی و بیگانگی در آمریکای شهری، با بازی رابرت دنیرو در نقش یک راننده تاکسی آشفته و سرخورده.

“گاو خشمگین” (۱۹۸۰) – یک درام بیوگرافی درباره زندگی بوکسور جیک لاموتا، با بازی رابرت دنیرو در اجرای برنده اسکار.

“رفقای خوب” (۱۹۹۰) – یک درام جنایی درباره ظهور و سقوط یک گانگستر جوان، با حضور یک بازیگر تمام ستاره شامل ری لیوتا، رابرت دنیرو، و جو پشی.

“The Departed” (۲۰۰۶) – یک تریلر جنایی جذاب درباره یک پلیس مخفی و یک خال در اداره پلیس بوستون، با بازی لئوناردو دی کاپریو، مت دیمون و جک نیکلسون.

“گرگ وال استریت” (۲۰۱۳) – یک کمدی سیاه در مورد افراط در صنعت مالی، با بازی لئوناردو دی کاپریو در نقش یک دلال سهام فاسد.

این ها تنها تعدادی از برجسته ترین فیلم های اسکورسیزی هستند و بسیاری دیگر نیز می توانند به این فهرست اضافه شوند.